top of page
Παππούς απολαμβάνει το φαγητό του Kωνσταντίνα Βαλερά λάδι σε μουσαμά 90*60cm Ανεβαίνεις ψηλά, στο ύστατο όριο! Ατενίζεις για λίγο τον κόσμο της εμπειρίας. Γελάς χαρούμενος που πέρασες αλώβητος την κοιλάδα την μεστή από αυταπάτες. Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ούτε η μέθη της ευτυχίας, ούτε οι οδυνηρές στιγμές που γεμίζουν τα μάτια σου δάκρυα. Υπήρξε μόνον Επίγνωση & Πλούτος. Αυτόν κουβαλάς. Αυτόν θα παραδώσεις στον αληθινό κόσμο που εισέρχεσαι. Ξέρω ότι βαδίζεις στο ύστατο όριο. | ορίζοντες Θωμάς Γαλάτος κόντρα πλακέ, γυαλι, τζαμί, φύλλο χαλκού, λάδι 48*50cm Βαθος στον ουρανό απο κομμάτια γυαλί και καθρέφτη. Ορίζοντας σκληρός απο χαλκό. Η διαφάνεια του υλικού δημιουργεί φόρμες που επικαλύπτονται και δημιουργούν οργανικά σχήματα. Έτσι αλλά έρχονται σε πρώτο επίπεδο και αλλά χάνονται. Ο θεατής επιλέγει το σημείο εστίασης σε σχέση και με το φως του χώρου. | ριζική αλλαγή Αγγελική Μαρία Γκαλερίδη ξηροπαστέλ λαδοπαστέλ 35*50cm Το συγκεκριμένο έργο αναπαριστά το νευρικό σύστημα υπερήλικα, το οποίο εχει επηρεαστεί από τη νόσο της άνοιας. |
---|---|---|
Είμαστε ο χρόνος Έλλη Γρίβα μεικτή τεχνική σε χαρτί 50*50cm Eιμαι. Η Απτη Αποδειξη του Χρονου. Ο,τι εχω, δεν μου ανηκει. Μονο Προσωρινα. | λήθη Στέφη Δασκαλόσογλου ακρυλικά 50*50 cm Κι αν πιουν θολό νερό, ξαναθυμούνται, διαβαίνοντας λιβάδι' απ' ασφοδίλι, πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται. Λ. Μαβίλης Λήθη | Αρνητικό υπόλοιπο Γωγώ Καλύβα μεικτή τεχνική, κολάζ, κλωστή, πλέξιγκλας 30*40cm Δουλευοντας σε τρία επίπεδα αποδίδεται η κατάσταση της απώλειας μνήμης.. η σκοπιά που παρατηρείται και ερμηνεύεται είναι χρονικά αντίστροφη από το τώρα στο παρελθόν το οποίο είναι ασαφές ακατανόητο και απρόσιτο.. |
Dementia Βασίλης Ντουμάνης Φωτογραφική σύνθεση από καρέ φιλμ μικρού μήκους 50*50cm Το τι θυμάται κανείς από την παιδική του ηλικία συνήθως φέρει μέσα του γεύσεις, αρώματα, πρόσωπα, σημεία και ιστορίες. Τι συνεχίζει όμως να θυμάται όμως ως το τέλος; Η Νεφέλη παρακολουθεί την εξιστόρηση του παραμυθιού της γιαγιάς Λήθης, που δεν θυμόταν τη μικρή της εγγονή. | Χρώματα, Σχήματα, Ρολόγια Κατερίνα Καρατζαφέρη κολάζ, χρωματιστά μολύβια, ακρυλικά 25*35,5cm Τα έντονα χρώματα που εμφανίζονται στο έργο χρησιμοποιούνται σε τμήματα του σπιτιού ή σε μεμονωμένα αντικείμενα και βοηθούν τους ανοϊκούς ασθενείς να θυμηθούν την χρήση τους, τα δε σχήματα και ρολόγια σχεδιάστηκαν από τους ίδιους τους ασθενείς κατά τη διάρκεια της εξέτασης από τον γιατρό τους. | 12-εδρο Ελένη Μαραγκάκη χαρτόνι / ύφασμα 10*10 cm Από τα Πλατωνικά Στερεά του Πλάτωνα στη μνήμη του ανθρώπου και στην αλλοίωση της στην τρίτη ηλικία |
να είχα τα μάτια μου Χρυσάνθη Πετρά μολύβι, κέντημα σε χαρτί 50*50cm ‘‘Το σώμα πονά ολάκερο, μα δε πειράζει. Η εικόνα στο καθρέφτη είναι ξένη & άσχημη…. Οι ήχοι έγιναν όλοι μακρινοί, μα αυτό το λες & ευτύχημα! Η μοναξιά μεγάλη… Τα λόγια μπερδεμένα…. Μα ένα ήθελα… να είχα πάλι τα μάτια μου’’ "δεινόν τό γῆρας, οὐ γάρ ἔρχεται μόνον" Όλοι ξέρουμε τη φράση. Περιμένουμε με τα γηρατειά να έρθουν και όλα τα άλλα δεινά …μα σε μερικούς το πιο επώδυνο είναι ότι δε μπορούν πια να δημιουργήσουν. | Αποκωδικοποιηση Κωσταντίνα Ρίστα μεικτή τεχνική σε καμβά 41*31cm ενας σκοτεινος λαβυρινθος απο σκεψεις και συναισθηματα που συνεχως ανακυκλονονται σε μια ατερμονη προσπαθεια κατανοησης του ιδιου μας του ευατου και επεξεργασιας της πραγματικοτητας. | χωρίς τίτλο Τζένη Ρόκα Mικτή τεχνική σε καμβά 50*50 cm Στο δυνατό φώς W. C. Williams Στο δυνατό φως το άφυλλο δέντρο της οξιάς λάμπει σαν το σύννεφο και μοιάζει να καίγεται μόνο του μ’ ένα απαλό διάχυτο φως αγάπης επάνω στη σκληρή και εύθραυστη χλόη Όμως υπάρχουν αν καλύτερα προσέξεις κάτι κίτρινα φύλλα που ακόμα σκιρτούν χώρια και μαζί κάποιο εδώ μονάχα κάποιο εκεί ριγώντας έντονα |
Χαρτογραφηση τοπίο του νού Βασιλική Σαγκιώτη οργανική ύλη , ξύλο, μικτή τεχνική 100*100 cm Η οργανική γραμμή των κλαδιών οδηγεί στους νευρώνες, οι οποίοι συσσωρεύονται δημιουργώντας πολύπλοκους γραμμικούς συνδιασμούς προκειμένου να μας μεταφέρουν στον κόσμο του νου . Ένα σύστημα που κατά μέρος διαθέτει τάξη, θρυμματίζεται, τραυματίζεται και εκφυλίζεται χρωματικά . Η τάξη γεννά χάος και η σύγχυση αποσύνθεση και ως αποτέλεσμα εκφυλισμό και θάνατο της κανονικότητας. |
bottom of page